یک مدت مدیدی از اینترنت دور بودم. فیس بوک را دیاکتیو کردم. از گروهها و کانالهای تلگرام بیرون آمدم. صفحات اینستا را کمتر فالو میکنم و کمتر وبلاگ میخوانم. برای اینکه از وقتم بهتر استفاده کنم و خبر ناگوار کمتر بشنوم. بیشترین اخبار ایران و جهان جنگ است. از درگیری ایران و آمریکا از چند ماه پیش تا سرنوشت کردهاو .
یک سال و یک ماه و دوازده روز است که شاغلام. خوب است و راضیام. گفته بودم که من به عنوان کارگر ساده استخدام شدم ولی کار دیگری میکنم قرار شد در اوایل سال جدید تکلیفم را مشخص کنند.
عروسی دخترداییم هفته پیش بود و من فقط فیلمها و عکسها را دیدم. از سختی مهاجرت، شریک نبودن در شادیها و غمها است.
سه روز در هفته کلاس زبان میروم. 15 نفر از لائوس، کامبوج، افغانستان، چین، سودان جنوبی و ایران. با 5 سطح مختلف در یک کلاس. داستان زندگی هر کدام یک رمان ده جلدی است. مخصوصا سودانیها که از فقر و جنگ آمدهاند. استرالیا را دوست دارند چون درهای شیشهای دارد که خودبهخود باز میشود و توالتهای تمیز. تعجب کردند که چرا از ایران که جنگ نیست ما مهاجرت کردیم. شاد هستند و شاکر و قانع. نمیدانم چرا ما قانع نیستیم. اکثر ایرانیها فقط شاکیاند از اداره مالیات، از حمل و نقل، از سیستم آموزشی، از سیستم درمانی و .
یک ماه دیگر سال 2020 شروع میشود. گویی همین دیروز بود که آغاز سال 2000 بود و همه نگران تاریخ کامپیوترها بودند. من کی ایتقدر بزرگ شدم که بیست سال پیش را واضح و شفاف به یاد بیاورم.
کلاس ,کلاس زبان منبع
درباره این سایت